Kraków, katedra św. Stanisława i św. Wacława. Lokalizacja: Kraków, Wawel 3 (50.054658, 19.935415) Budowa: 1320-1364 Styl: gotyk. Katedra krakowska jest z całą pewnością najważniejszą świątynią w Polsce. Kościół św. Szczepana jest zabytkowym kościołem rzymskokatolickim, zbudowanym w stylu modernizmu międzywojennego, zlokalizowanym przy ulicy Henryka Sienkiewicza w Krakowie. Wśród przedmiotów stanowiących wyposażenie świątyni na szczególną uwagę zasługują: cudowny obraz Matki Bożej Pocieszenia z XVI wieku wraz z ołtarzem POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA. Kościół św. Floriana – parafialny kościół rzymskokatolicki, uniwersytecka kolegiata znajdująca się w Krakowie przy ul. Kurniki 2 na rogu ul. Warszawskiej i placu Matejki. Kościół św. Floriana. A-74 z dnia 11 maja 1974. kościół parafialny. Kraków, kościół św. Stanisława Kostki, salezjanów. Lokalizacja: Kraków - Dębniki, Konfederacka 6 (50.049661, 19.927317) Budowa: 1930-38 Architekt: Wacław Katedra pw. św. Szczepana w Pasawie ( niem. Dom Sankt Stephan in Passau lub Stephansdom in Passau) – barokowa katedra znajdująca się w niemieckiej Pasawie w Dolnej Bawarii, siedziba biskupa diecezji pasawskiej, w obecnej formie wzniesiona w latach 1668–1693 według projektu Carlo Lurago. Jej patronem jest diakon i pierwszy męczennik Antoniego Padewskiego. Kościół św. Antoniego Padewskiego oraz Matki Boskiej Różańcowej – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Krakowie przy ulicy Pod Strzechą 18, w Bronowicach Małych. Projektantem kościoła jest architekt Antoni Mazur . Bryła kościoła to dawny Dwór Mariacki, dwór należący do Parafia rzymskokatolicka Świętego Szczepana w Skrzynnie – jedna z 10 parafii dekanatu przysuskiego diecezji radomskiej. Quick facts: Państwo , Siedziba, Adres, Data powołania, W Parafia św. Kościół św. Agnieszki w Krakowie - barokowy kościół garnizonowy, którego historia sięga XV wieku. Wtedy to na miejscu obecnej świątyni wybudowano drewniany kościółek dla bernardynek. W czasie wojen szwedzkich kościół był często niszczony i odbudowywany. Obecny kościół pochodzi z lat 1660/80. Sto lat później nastąpiła kasata zakonu bernardynek, a budynek przeszedł w Kraków, kościół Trójcy Przenajświętszej, bonifratrów dawniej trynitarzy. Lokalizacja: Kraków-Stradom, ul.Krakowska 48 (50.047035, 19.944171) Budowa: 1752-58 Pawła – rzymskokatolicki kościół konwentualny misjonarzy znajdujący się w Krakowie przy ul. Stradomskiej 6, na Stradomiu. Na podstawie: Wikipedia. Inne nazwy: Kościół pw. Nawrócenia Świętego Pawła Styl architektoniczny: Barok Współrzędne: 50°3'13"N, 19°56'25"E. Adres. Stare Miasto (Wesoła Zachód) Kraków. JRBWbGF. Kościół św. Szczepana A-653 z dnia 3 maja 1984[1] kościół parafialny Państwo Polska Miejscowość Kraków Adres ul. Sienkiewicza 19 Wyznanie katolickie Kościół rzymskokatolicki Parafia św. Szczepana Wezwanie św. Szczepana Historia Data rozpoczęcia budowy 1933 Data zakończenia budowy 1938 Dane świątyni Świątynia• materiał bud. • cegła, beton Położenie na mapie Krakowa Położenie na mapie Polski Położenie na mapie województwa małopolskiego 50°04′18,0″N 19°55′36,7″E/50,071667 19,926861 Multimedia w Wikimedia Commons Kościół św. Szczepana – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ulicy Henryka Sienkiewicza 19, w Krakowie. Zbudowany został w latach 1933–1938 według projektu architekta Zdzisława Mączeńskiego w stylu modernizmu XX-lecia międzywojennego. Podzielony na trzy nawy wsparte na ośmiu filarach. Nad skrzyżowaniem transeptu i nawy głównej okrągła kopuła z latarnią. Obok ołtarza głównego z rzeźbą patrona św. Szczepana, męczennika, posiada cztery ołtarze boczne: Matki Bożej, Serca Jezusowego, Miłosierdzia Bożego i św. Józefa. Budowę kościoła finansowano z kredytów bankowych, składek parafian oraz ze sprzedaży majątku rodzinnego proboszcza i budowniczego kościoła księdza Andrzeja Molińskiego. Nazwiska najhojniejszych uwiecznione zostały na witrażach i ołtarzach. Fundatorem jednego z witraży był ojciec kardynała Franciszka Macharskiego. Sprofanowany przez Niemców w czasie II wojny światowej kościół został rekonsekrowany w 1959 r. przez biskupa Karola Wojtyłę. Wśród przedmiotów stanowiących wyposażenie świątyni znajdują się zabytki pochodzące ze starego wyburzonego kościoła św. Szczepana. Należą do nich: obraz Męczeństwo św. Szczepana (z przełomu XVI i XVII w., przypisywany przez niektórych Hansowi von Aachen[2]), cudowny obraz Matki Bożej Pocieszenia z XVI wieku wraz z ołtarzem, pochodząca z 1425 r. brązowa chrzcielnica oraz relikwiarze śś. Urszuli i Szczepana. Męczeństwo św. Szczepana – obraz pochodzący z nieistniejącego kościoła św. Szczepana na Pl. Szczepańskim w Krakowie Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021. ↑ strona internetowa parafii, zakładka Patron. [dostęp 2020-08-22]. Zobacz też[edytuj | edytuj kod] Franciszek Zglenicki Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Strona internetowa parafii św. Szczepana w Krakowie Kościół św. Szczepana (jezuitów) Kościół ten stał niegdyś w południowo-wschodniej części dzisiejszego placu Szczepańskiego. Najstarsza wzmianka o nim pochodzi z 1310 r. Daty jego powstania nie jesteśmy pewni. Część badaczy przypuszcza, że może mieć on metrykę przedlokacyjną (z pierwszej połowy XIII w.), co uzasadniają widocznymi na starych planach miasta nieznacznymi zaburzeniami regularności lokacyjnej szachownicy ulic w jego okolicy. Zdaniem Józefa Jamroza kościół mógł stanowić element niewielkiej przedlokacyjnej osady targowej (wskazują na to także ślady wczesnośredniowiecznej zabudowy drewnianej w sąsiedztwie). Przy kościele odnaleziono pozostałości cmentarza z przełomu XII/XIII w. ( pod jego gotyckim prezbiterium – dowodzi to także stopniowej rozbudowy kościoła w średniowieczu), co mogłoby cofnąć jego datowanie, jednak nie odnaleziono pozostałości jakichkolwiek fundamentów romańskich. Najwcześniejszy znany nam kościół był budowlą orientowaną, trójnawową, halową, zbudowaną na planie prostokąta z węższym prezbiterium. Był jednym z głównych kościołów miasta – kościołem parafialnym na pewno już w XIV w. (w 1327 r. wymieniono wśród czterech krakowskich parafii parafię św. Szczepana). Także w XIV w. zanotowano przy nim szkołę parafialną (około przełomu XV i XVI w. nowy budynek szkoły miał wznieść Maciej Miechowita). Działało też przy nim bractwo religijne św. Urszuli (11 Tysięcy Dziewic), którego istnienie jest potwierdzone w tym samym stuleciu. Parafia św. Szczepana w XVII w. obejmowała obok kilku ulic w Krakowie, także jurydykę Garbary, Kawiory, Krupniki oraz Biskupie, a także Czarną Wieś, Nową Wieś, Łobzów, Krowodrzę, Rząskę, Mydlniki i Bronowice Wielkie. W XVI w. kościół św. Szczepana stał się pierwszym punktem oparcia jezuitów w Krakowie dzięki sympatii, jaką darzył ich tutejszy proboszcz ks. Tomasz Płaza. Już w 1579 r. jezuici zorganizowali tu dom misyjny, w 1585 r. otrzymali sąsiednią kaplicę św. Macieja i św. Mateusza, przy której uruchomili nowicjat, a w 1589 r. potwierdzono ostatecznie ich prawo patronatu nad kościołem i parafią św. Szczepana (Stefan Batory zrzekł się patronatu królewskiego), choć nie pełnili funkcji proboszcza (między jezuitami i proboszczami dochodziło później do konfliktów, w 1681 r. tutejszy wikary wytoczył jezuitom przegrany proces o nieprawne przejęcie kościoła). Z czasem w rejonie obecnego pl. Szczepańskiego powstał cały zespół zabudowań jezuickich obejmujący dwa kościoły, szkołę parafialną (zbudowaną na początku XVI w. staraniem Macieja Miechowity w miejsce spalonej drewnianej) oraz wzniesione przez zakon w pierwszej połowie XVII w. klasztor i nowicjat ( poprzez przebudowę zakupionych domów), a także budynek probostwa i szpital (w obecnej południowej pierzei pl. Szczepańskiego). Jezuici początkowo nie przebudowali jednak samego kościoła, a jedynie podjęli stopniową adaptację jego wnętrz do swoich potrzeb, barokizując wyposażenie. W pierwszej połowie XVII w. wydzielono część północnej nawy i urządzono tam kaplicę św. Stanisława Kostki, z kolei w nawie południowej urządzono kaplicę św. Ignacego Loyoli. W połowie XVII w. kanclerz wielki koronny Stefan Koryciński przeznaczył bardzo duże kwoty na urządzenie przy kościele mauzoleum Korycińskich oraz szeroko zakrojoną przebudowę kościoła. Na przeszkodzie realizacji tych planów stanął potop szwedzki (choć sam kościół nie został wówczas zniszczony). Ostatecznie mauzoleum Korycińskich w zaplanowanej, bogatej formie nie zrealizowano (kanclerz został pochowany w kaplicy św. Ignacego), a przebudowa kościoła została zrealizowana dopiero w latach 1687–1692 – pojawił się wówczas nowy, barokowy wystrój wnętrz (dzieło Jakuba Solariego), wzniesiono też nową fasadę, nawiązującą do fasady kościoła św. Piotra i św. Pawła, z dużą kruchtą przed wejściem do świątyni. Nie wiemy, na ile w tej przebudowie zrealizowano pierwotne projekty opracowane za życia Korycińskiego. W 1732 r. odebrano kościół jezuitom (nowicjat i kaplica św. Macieja i św. Mateusza pozostała w ich rękach aż do kasaty zakonu w 1772 r.), a w 1758 r. biskup Załuski przekazał go Akademii Krakowskiej. Z 1748 r. pochodzi dokładny opis kościoła zawarty w aktach wizytacji biskupa Andrzeja Załuskiego. Wokół kościoła znajdował się cmentarz otoczony murem, w jego południowo-wschodnim narożniku stał budynek szkoły. Do kościoła od południa przylegała kostnica, od północy do prezbiterium – zakrystia, a przy głównym wejściu od wschodu – kruchta. Kościół nie posiadał wieży, a jedynie niewielką sygnaturkę (osobna dzwonnica wznosiła się obok kościoła, przy zachodnim wejściu). Znajdująca się na przedłużeniu południowej nawy kaplica św. Ignacego była wykładana czarnym, dębnickim marmurem (z tego materiału wykonano też ołtarz w kaplicy św. Stanisława Kostki w północnej nawie). W kościele znajdowały się liczne ołtarze, w tym cechowe: białych garbarzy, krupników, czerwonych garbarzy, ogrodników i garncarzy. Była to wówczas już mocno zniszczona budowla – tak ją opisywał Emanuel Murray: „Kościół Ś. Szczepana (...) liczy się między najdawniejszymi w Krakowie, prawie już upada od starości i nie ma nic, co by mogło ściągnąć na siebie uwagę, chyba niektóre jego mało warte, okopciałe nagrobki.” W 1797 r. władze austriackie przeniosły parafię z ulegającego zniszczeniu kościoła do karmelitów na Piasek. Wówczas także zniesiono cmentarz i rozebrano jego mury. Odtąd kościół popadł w jeszcze większą ruinę i zamknięto go ostatecznie w 1801 r. 11 października odbyło się ostatnie nabożeństwo, a dzień później uroczysta procesja przenosząca relikwie świętych do kościoła karmelitów na Piasku. Część wyposażenia kościoła wystawiono wówczas na licytację ( organy i dzwon), a uzyskane fundusze przeznaczono na remont domu proboszcza i wikariuszów przy kościele na Piasku. Kościół św. Szczepana zburzony został w roku następnym; materiały z rozbiórki kupił zamożny kamieniarz Ślepiczka. Zlikwidowano również szkołę, a w 1817 r. także szpital św. Szczepana. Dzisiaj pamiątką po kościele są nazwy ul. Szczepańskiej (nazywanej tak już w średniowieczu) oraz placu Szczepańskiego, powstałego na początku XIX w. na miejscu zburzonych zabudowań kościoła św. Szczepana, kościółka św. Macieja i Mateusza oraz innych zabudowań pojezuickich (nazwa funkcjonowała od samego początku jego istnienia, choć w okresie Księstwa Warszawskiego oficjalnie nazwano go placem Gwardii Narodowej). Na placu tym przez lata funkcjonował targ, co uchroniło go przed zabudową (w końcu XIX w. rozważano budowę tutaj teatru miejskiego). Obecną siedzibą parafii św. Szczepana jest kościół pod tym samym wezwaniem postawiony w okresie międzywojennym przy ul. Sienkiewicza – znajdują się tam elementy wyposażenia zburzonego kościoła, gotycka chrzcielnica z XV w., wczesnobarokowy ołtarz z ołtarzem Matki Boskiej Pocieszenia oraz relikwiarze; niektóre elementy wyposażenia dawnego kościoła św. Szczepana zachowały się też w kościele karmelitów na Piasku (przez ponad 100 lat będącego siedzibą parafii św. Szczepana), w tym obraz i barokowa kapa przedstawiające ukamieniowanie św. Szczepana. W 2010 r. na pl. Szczepańskim ustawiono model dawnej zabudowy tej okolicy, obejmujący kościół św. Szczepana w gotyckiej formie. kościół św. Szczepana (ciemny, w centrum obrazka), widok od północnego zachodu, panorama Krakowa M. Meriana, 1619 r. (Krakowski lamus historyczny) Baszta Katowska, w tle fragment kościoła św. Szczepana, obraz Jerzego Głogowskiego, początek XIX w. (Krakowski lamus historyczny) Baszta Garncarzy, w tle kościół św. Szczepana (na ilustracji opisany jako kościół św. Macieja i św. Mateusza), kopia Kajetana Veita z rysunku Jerzego Głogowskiego z ok. 1803–1809 (Nieruchomości miasta Krakowa w czasach Sejmu Czteroletniego. Opis z 1792 roku, il. 39) kościół św. Szczepana (na pomarańczowo) na Planie Kołłątajowskim z 1785 r., poniżej kaplica św. Macieja i Mateusza, w narożniku ulic prawdopodobnie szkoła, po drugiej stronie ul. Szczepańskiej probostwo i szpital; ulica Żydowska to obecna ul. św. Tomasza (Stare mapy Krakowa i okolic) model kompleksu jezuitów na obecnym placu Szczepańskim, widok od południa (kościół św. Szczepana na pierwszym planie) model kościoła św. Szczepana na placu Szczepańskim, widok od południa model kościoła św. Szczepana na placu Szczepańskim, widok od północy model kościoła św. Szczepana na placu Szczepańskim, widok od zachodu model kompleksu jezuitów na makiecie XV-wiecznego Krakowa w Podziemiach Rynku Głównego w Krakowie, widok od północy (kościół św. Szczepana po prawej) model kompleksu jezuitów na makiecie XV-wiecznego Krakowa w Podziemiach Rynku Głównego w Krakowie, widok od południa (kościół św. Szczepana na pierwszym planie) gotycka chrzcielnica z 1425 r. z kościoła św. Szczepana, znajdująca się w obecnym kościele pod tym wezwaniem fragment gotyckiej chrzcielnicy z 1425 r. z kościoła św. Szczepana, znajdującej się w obecnym kościele pod tym wezwaniem manierystyczny ołtarz z obrazem Matki Boskiej Pocieszenia z początku XVII w., pierwotnie w kościele św. Szczepana, dzisiaj w obecnym kościele pod tym wezwaniem (ukoronowany w 2002 r.) witraż ze św. Szczepanem nad wejściem do Kamienicy Wolnego przy pl. Szczepańskim 2 upamiętniający dom parafialny św. Szczepana (zresztą błędnie, faktycznie znajdował się on w innym miejscu) Plac Szczepański, widok od północy na jego wschodnią część, w tle Teatr Stary, 2007 r. Plac Szczepański, widok od południowego wschodu, w tle Pałac Sztuki, 2018 r. Bibliografia Andrzej Haratym, Kraków (z miastami Kazimierzem i Kleparzem oraz przedmieściami i najbliższą okolicą) [w:] Mirosław Nagielski, Krzysztof Kossarzecki, Łukasz Przybyłek, Andrzej Haratym, Zniszczenia szwedzkie na terenie Korony w okresie potopu 1655–1660, Warszawa 2015, s. 325–373. Kamila Follprecht, Zmiany własności nieruchomości w Krakowie związane z kasatami klasztorów przełomu XVIII i XIX w., „Hereditas Monasteriorum”, t. 5: 2014, s. 27–41. Tomasz Węcławowicz, Topographia sacra romańskiego Krakowa [w:] Kraków romański. Materiały sesji naukowej odbytej 13 kwietnia 2013 roku, Kraków 2014 (Kraków w Dziejach Narodu, nr 33), s. 45–53. Emil Zaitz, Kraków romański w świetle badań archeologicznych [w:] Kraków romański. Materiały sesji naukowej odbytej 13 kwietnia 2013 roku, Kraków 2014 (Kraków w Dziejach Narodu, nr 33), s. 55–84. Dariusz Niemiec, Archeologia w badaniach nad średniowiecznymi miastami Ziemi Krakowskiej (mszps, praca doktorska w Instytucie Archeologii UJ, Kraków 2009). Waldemar Komorowski, Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra muros w średniowieczu (od połowy XIV wieku) [w:] Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta, red. J. Wyrozumski, Kraków 2007 (Biblioteka Krakowska, nr 150), s. 153–188. Waldemar Komorowski, Kamila Follprecht, Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra muros w czasach nowożytnych [w:] Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta, red. J. Wyrozumski, Kraków 2007 (Biblioteka Krakowska, nr 150), s. 189–295. Bogusław Krasnowolski, Lokacje i rozwój Krakowa, Kazimierza i Okołu. Problematyka rozwiązań urbanistycznych [w:] Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta, red. J. Wyrozumski, Kraków 2007 (Biblioteka Krakowska, nr 150), s. 355–426. Nieruchomości miasta Krakowa w czasach Sejmu Czteroletniego. Opis z 1792 roku, wyd. Kamila Follprecht, Kraków 2007. Michał Rożek, Urbs celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa, Kraków 2006. Marian Myszka, Dawne cmentarze Krakowa w świetle badań archeologicznych [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie („Krakowska Teka Konserwatorska”, t. III), Kraków 2003, s. 121–143. Jan Krukowski, Szkolnictwo parafialne Krakowa w XVII wieku, Kraków 2001 (Prace Monograficzne Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, nr 319). Andrzej Paweł Bieś, Jezuici [w:] Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000, s. 343–344. Kamienica Wolnego [w:] Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000, s. 378–379. Iwona Kęder, Wojciech Kęder, Kościoły nieistniejące [w:] Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000, s. 450–451. Kościół św. Szczepana [w:] Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000, s. 478. Solari, Jakub [w:] Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000, s. 910. Szczepański, plac [w:] Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000, s. 947. Dzieje Krakowa, red. Janina Bieniarzówna, Jan Marian Małecki, t. II: Janina Bieniarzówna, Jan Marian Małecki, Kraków w wiekach XVI–XVIII, Kraków 1994. Dzieje Krakowa, red. Janina Bieniarzówna, Jan Marian Małecki, t. I: Jerzy Wyrozumski, Kraków do schyłku wieków średnich, Kraków 1992. Jan Krukowski, Z dziejów szkolnictwa parafialnego Krakowa w okresie odrodzenia, Kraków 1986 (Prace Monograficzne Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie, t. 74). Michał Rożek, Nie istniejące kościoły Krakowa, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej”, 1983 (R. 33), s. 95–120. Emanuel Murray, Emanuela Murraya Opisanie topograficzne i filozoficzne miasta Krakowa, opr. Karol Estreicher, „Rocznik Krakowski”, t. 48: 1977, s. 77–157. Danuta Rederowa, Studia nad wewnętrznymi dziejami Krakowa porozbiorowego (1796–1809). Część I: Zagadnienia urbanistyczne, „Rocznik Krakowski”, t. 34: 1957, z. 2, s. 62–178. Stanisław Tomkowicz, Ulice i place Krakowa w ciągu dziejów. Ich nazwy i zmiany postaci, Kraków 1926 (Biblioteka Krakowska, nr 63–64). Ambroży Grabowski, Wspomnienia Ambrożego Grabowskiego, wyd. Stanisław Estreicher, t. II, Kraków 1909 (Biblioteka Krakowska, nr 41). Klemens Bąkowski, Kronika krakowska 1796–1848, Część 2: Od r. 1816 do 1831, Kraków 1906 (Biblioteka Krakowska, nr 30). Klemens Bąkowski, Kronika krakowska 1796–1848, Część 1: Od r. 1796 do 1815, Kraków 1905 (Biblioteka Krakowska, nr 27). Piotr Jacek (Hiacynt) Pruszcz, Kleynoty stołecznego miástá Krakowa, albo koscioły, y co w nich iest widzenia godnego y znácznego, przez Piotra Hiacyntha Prvszcza, krotko opisane, Powtornie záś z pilnośćią przeyźrzáne, y do druku z additámentem nowych Kośćiołow y Relikwii S. podane, z pozwoleniem Zwierzchnośći Duchowney, Kraków 1745. Przewodnik abo kościołów krakowskich krótkie opisanie wydany w 1603 z widokami Krakowa, którego już nie ma, opr. Justyna Kiliańczyk-Zięba, Kraków 2002. 2000–2022 Grzegorz Bednarczyk Materiały z tej strony są objęte prawami autorskimi – zajrzyj do informacji na ten temat. » Nieistniejące kościoły Krakowa: » Wawel » Kazimierz i Stradom » Kleparz i Garbary » Zbory i synagogi » Plan » Bibliografia » Stare Miasto: » św. Ducha » św. Gertrudy » św. Macieja i Mateusza » św. Marii Magdaleny » św. Michała i Józefa » NMP na Żłobku » św. Piotra » św. Rocha » św. Scholastyki » św. Szczepana » św. Tomasza » św. Urszuli » Wszystkich Świętych » Wersja pdf » Strona główna » Malowane cerkwie Bukowiny » Od autora For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Kościół św. Szczepana w Krakowie. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Kościół św. Szczepana A-653 z dnia 3 maja 1984[1] kościół parafialny Państwo Polska Miejscowość Kraków Adres ul. Sienkiewicza 19 Wyznanie katolickie Kościół rzymskokatolicki Parafia św. Szczepana Wezwanie św. Szczepana Historia Data rozpoczęcia budowy 1933 Data zakończenia budowy 1938 Dane świątyni Świątynia• materiał bud. • cegła, beton Położenie na mapie Krakowa Położenie na mapie Polski Położenie na mapie województwa małopolskiego 50°04′18,0″N 19°55′36,7″E/50,071667 19,926861 Multimedia w Wikimedia Commons Kościół św. Szczepana – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ulicy Henryka Sienkiewicza 19, w Krakowie. Zbudowany został w latach 1933–1938 według projektu architekta Zdzisława Mączeńskiego w stylu modernizmu XX-lecia międzywojennego. Podzielony na trzy nawy wsparte na ośmiu filarach. Nad skrzyżowaniem transeptu i nawy głównej okrągła kopuła z latarnią. Obok ołtarza głównego z rzeźbą patrona św. Szczepana, męczennika, posiada cztery ołtarze boczne: Matki Bożej, Serca Jezusowego, Miłosierdzia Bożego i św. Józefa. Budowę kościoła finansowano z kredytów bankowych, składek parafian oraz ze sprzedaży majątku rodzinnego proboszcza i budowniczego kościoła księdza Andrzeja Molińskiego. Nazwiska najhojniejszych uwiecznione zostały na witrażach i ołtarzach. Fundatorem jednego z witraży był ojciec kardynała Franciszka Macharskiego. Sprofanowany przez Niemców w czasie II wojny światowej kościół został rekonsekrowany w 1959 r. przez biskupa Karola Wojtyłę. Wśród przedmiotów stanowiących wyposażenie świątyni znajdują się zabytki pochodzące ze starego wyburzonego kościoła św. Szczepana. Należą do nich: obraz Męczeństwo św. Szczepana (z przełomu XVI i XVII w., przypisywany przez niektórych Hansowi von Aachen[2]), cudowny obraz Matki Bożej Pocieszenia z XVI wieku wraz z ołtarzem, pochodząca z 1425 r. brązowa chrzcielnica oraz relikwiarze śś. Urszuli i Szczepana. Wnętrze kościoła Męczeństwo św. Szczepana – obraz pochodzący z nieistniejącego kościoła św. Szczepana na Pl. Szczepańskim w Krakowie Przypisy ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021. ↑ strona internetowa parafii, zakładka Patron. [dostęp 2020-08-22]. Zobacz też Franciszek Zglenicki Linki zewnętrzne Strona internetowa parafii św. Szczepana w KrakowieKategorie: Zabytkowe kościoły w KrakowieDzielnica V KrowodrzaSanktuaria maryjne w archidiecezji krakowskiejŚwiątynie pod wezwaniem św. SzczepanaKościoły rzymskokatolickie w KrakowieBudynki w Polsce oddane do użytku w 1938Architektura modernizmu w województwie małopolskim {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Kościół św. Szczepana w Krakowie {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us Msze święte w parafii Św. Szczepana, Kraków NIEDZIELE I ŚWIĘTA DNI POWSZEDNIE MSZE NIEDZIELE I ŚWIĘTA - Kościół Św. Szczepana, Kraków godz. 6:30, 8:00, 9:30, 11:00 (dla dzieci), 12:30 (dla młodzieży), 14:00 (z wyjątkiem lipca i sierpnia), 18:00, 19:30 (dla studentów) MSZE DNI POWSZEDNIE - Kościół Św. Szczepana, Kraków godz. 6:30, 7:00 (z wyjątkiem lipca i sierpnia), 8:00, 8:30 (z wyjątkiem lipca i sierpnia), 18:00 Spowiedź święta Św. Szczepana, Kraków NIEDZIELE I ŚWIĘTA DNI POWSZEDNIE NIEDZIELE I ŚWIĘTAgodz. 17:00 - 18:00 przed Mszą świętą o godzinie: 6:30, 8:00, 9:30, 11:00, 12:30, 14:00, 18:00, 19:30 DNI POWSZEDNIEgodz. 17:00 - 18:00, 19:00 - 21:00 (wtorki - od września do czerwca) przed Mszą świętą o godzinie: 6:30, 7:00, 8:00, 8:30 Adoracja Najświętszego Sakramentu NIEDZIELE I ŚWIĘTA DNI POWSZEDNIE NIEDZIELE I ŚWIĘTAgodz. 17:00 - 18:00 DNI POWSZEDNIEgodz. 17:00 - 18:00, 19:00 - 21:00 (wtorki - od września do czerwca) Mapa dojazdu Informator Kiedy ślub kościelny jest nieważny?W katolicyzmie wyróżnia się trzy grupy przyczyn, które powodują, że ślub jest nieważny z punktu widzenia prawa kościelnego. Są to przeszkody zrywające, wady bądź brak zgody małżeńskiej, oraz brak formy kanonicznej. Każda z nich została umówiona po... Czy po spowiedzi trzeba przyjąć komunię?Czy po spowiedzi trzeba przyjąć komunię? Nie trzeba, ale jak najbardziej można. Zakończona rozgrzeszeniem spowiedź nie zobowiązuje nas do przyjęcia komunii świętej, ale daje nam taką możliwość. Przypominamy bowiem, że zgodnie z prawem kanonicznym:... Czym różni się kościół rzymskokatolicki od grekokatolickiego?Czym się różni Kościół rzymskokatolicki od Kościoła greckokatolickiego? Obrządkiem i tradycją, ale nie prawdami greckokatolicki powstał na terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów na skutek zawarcia unii brzeskiej w 1596 r. między hie... Gdzie można odprawiać Mszę Święta?Czy przepisy liturgiczne zezwalają na celebrację Mszy Św. poza budynkiem kościoła? Gdzie jeszcze można ją odprawiać? Jakie są kryteria wyboru miejsca do sprawowania Eucharystii? Odpowiedzi na nurtujące nas pytania znajdziemy w Kodeksie Prawa Kanon... Parafia, dekanat, diecezja - podział administracyjny kościołaW podziale administracyjnym Kościoła katolickiego podstawową jednostką organizacyjną jest parafia, nad którą pieczę sprawuje – mianowany najczęściej na czas nieokreślony – proboszcz. W kierowaniu parafią wspomagają go inni prezbiterzy (księża wika... Zobacz więcej Msze święte w kościele Św. Szczepana w niedziele i dni powszednie, Parafia, mapa, godziny, adres i telefon

kraków kościół św szczepana